Haben Blondeel is postdoc aan het Labo voor Bos en Natuur en vakgroep Omgeving:

“Dit bos is ons labo. Of toch een deel ervan. Mijn bureau is hier net aan de overkant. Dat is natuurlijk fantastisch, als onderzoeker, maar ook als natuurliefhebber. Ik kom hier niet alleen voor mijn onderzoek, maar ook gewoon om te ontspannen. Ooit zag ik hier een middelste bonte specht. Echt een zalige soort! Of een grauwe vliegenvanger, dat was ook speciaal. Zulke dingen vertel ik dan achteraf wel met trots aan mijn collega’s.

Tijdens het voorjaar vind je mij en mijn collega’s hier tot vier dagen in de week. Ook al moet ik voor mijn postdoctoraal onderzoek in principe minder in het bos zijn. Ik vind het belangrijk om voeling te hebben met wat ik bestudeer. We onderzoeken hier voornamelijk de invloed van verschillende omstandigheden als klimaatverandering, stikstofneerslag of lichtinval op de vegetatie, en kijken ook naar verschillen tussen een oud en jong bos.

Al is dit bos natuurlijk veel meer dan een proeflabo. Het is open voor het publiek en heeft een oppervlakte van ongeveer 30 hectare. Onze proeflabzone is een afgesloten gebied van ongeveer 2 hectare. Daar staat een grote meettoren van 35 meter, met vijf platformen waarop we meteorologische en fysiologische metingen doen.

Het Aelmoeseneiebos is een oud bos met een rijke geschiedenis. Sinds de jaren 1970 is het in handen van de UGent. Wij zijn dan ook verantwoordelijk voor het bosbeheer voor een termijn van 20 jaar. Al lossen we ook acute problemen op. Zo moesten we na de storm een tijdje geleden beslissen wat we met omgevallen bomen doen. In sommige gevallen laten we ze beter liggen, voor de biodiversiteit. Maar tegelijkertijd moeten we natuurlijk zorgen dat het veilig blijft voor wandelaars.”

Dit artikel en nog heel wat ander UGent nieuws vind je in de volgende editie van het personeelsmagazine UGent'ers!