Composieten zijn alomtegenwoordig in ons leven, ook al beseffen we het vaak niet. Ze bestaan vaak uit stevige glas- en koolstofvezels die worden samengehouden door een epoxy kunststof. Deze sterke en lichte materialen worden gebruikt om fietsen, vliegtuigen en windturbines van te maken.

Zelfs al zijn vele composieten sterk en licht, er zijn nog steeds limieten op wat ze aankunnen. Zo kunnen grote hagelstenen die op vliegtuigen vallen nog steeds heel wat schade aanrichten. Door deze impact kunnen de lagen glas- en koolstofvezels loskomen van elkaar.

“Om schade als deze te beperken stopte ik tijdens mijn doctoraat heel fijne vezeltjes in de composieten. Deze zogenaamde nanovezels zorgen ervoor dat composieten beter tegen een stootje kunnen”, legt Timo uit.

“Ik maakte nanovezels die nog beter geschikt zijn om composieten te verbeteren dan tot voorheen bekend was. Deze nanovezels gebruikte ik vervolgens om in detail te bestuderen hoe goed ze composieten kunnen beschermen tegen schade”, besluit Timo.

Lees een uitgebreidere samenvatting of het volledige doctoraat (embargo tot 31/12/2026)

-

Titel doctoraat: Nanovezelvertaaiing van vezelversterkte epoxycomposieten

-

Contact: Timo Meireman, Lode Daelemans, Karen De Clerck

Timo is al van jongs af aan geïnteresseerd in de manier waarop allerlei materialen zich gedragen. Nadat hij de eerste vier jaar van zijn middelbare school Latijn en wiskunde had gestudeerd, richtte hij zich de laatste twee jaar op natuurwetenschappen en wiskunde. Hier werd zijn liefde voor de chemie en mechanica van materialen verder aangewakkerd.

Zijn keuze voor een ingenieursopleiding kwam dan ook niet als een verrassing. In 2010 startte hij zijn bachelor in de materiaalwetenschappen en scheikundige ingenieurswetenschappen aan de Universiteit Gent. Voor zijn master behaalde Timo een Europese graad in de materiaalwetenschappen, gespecialiseerd in textieltechniek. Hij volgde zijn cursussen in vier verschillende landen, te beginnen in Polen, Spanje en Turkije, om zijn masterstudies met zijn thesis af te ronden in Gent, België. Hij deed deze studies magna cum laude in 2015.

Tijdens zijn thesis ontwikkelde hij zijn liefde voor nanovezels en composieten en besloot hij dat hij tijdens een doctoraat wilde bestuderen en verbeteren hoe ze breken. Zijn werk leidde uiteindelijk tot zes publicaties in internationale peer reviewed tijdschriften, waarvan hij er twee als hoofdauteur had. Vandaag deelt hij zijn liefde voor nanovezels en composieten met u.

-

Redacteur: Jeroen Ongenae - Illustrator: Roger Van Hecke