Tussen 1843 en 1913 vertrokken een voorzichtig geschatte 200 000 Belgen uit Antwerpen naar de Nieuwe Wereld in een zoektocht naar een beter leven. Velen van het vestigden zich in het gebied rond de Grote Meren (weerspiegeld in toponiemen zoals Brussels, Namur en Rosiere te Wisconsin). Ik plan diezelfde reis te maken, van België naar de VS. De centrale onderzoeksvraag heeft betrekking op de wijze waarop migranten lokale en regionale identiteiten uitdrukken in hun materiële, alledaagse levens en hoe deze uitdrukking van identiteit wijzigde doorheen de tijd. Deze vraagstelling wordt geëvalueerd op drie niveaus, zijnde materiële cultuur, architectuur en landschap. Zodoende draagt dit project bij tot de bredere discussie rond hybride en weerhouden culturele praktijken door middel van archeologische resten, legt het de basis voor de ontwikkeling van een archeologie van de 19^de en 20^ste eeuw in Vlaanderen en vormt het een stimulans voor het bewaren van dit rijk maar slecht gekend Belgisch erfgoed.