EVALUATIE EN VERBETERING VAN ENDODONTISCHE TECHNIEKEN BIJ HET PAARD

Korte beschrijving

Tandwortelinfecties zijn een vaak voorkomende aandoening bij het paard. Ze veroorzaken pijn en ongemak die het welzijn van het paard in het gedrang brengen en die tot slechte prestaties kunnen leiden. Historisch was in de meeste gevallen de enige oplossing het trekken van de aangetaste tand. Aan het einde van de 20e eeuw werd een tand sparende techniek uit de tandheelkunde van de mens overgenomen: de wortelkanaalbehandeling of “endodontie”. Deze techniek bestaat uit het reinigen en ontsmetten van de kanalen waarin de geïnfecteerde of afgestorven tandzenuw of “tand pulpa” zit, gevolgd door het vullen van de tand. In geselecteerde gevallen kan met deze techniek de tand behouden worden. Zo kunnen de nadelen die gepaard gaan met het trekken van paardentanden zoals overgroei van de tegenoverliggende tand en verschuiving van tanden etc. vermeden worden. Beperkte klinische resultaten tonen een succespercentage vergelijkbaar met dat bij de mens. De hoeveelheid literatuur rond wortelkanaalbehandelingen bij het paard is echter zeer beperkt. Bijkomend ontbreken belangrijke details bij het paard over de vertakkingen van de pulpakanalen ter hoogte van de wortels, ook wel “accessoire kanalen” genaamd. Deze vertakkingen kunnen nochtans bij de mens leiden tot het falen van de endodontische therapie doordat bacteriën hier soms moeilijk uit te verwijderen zijn. Voor de reiniging of “debridement” van de pulpa kanalen worden bij het paard dezelfde instrumenten gebruikt als bij de mens met enkel een verschil in lengte. Door de grote verschillen tussen de anatomie van deze kanalen in mens en paard rijst bijgevolg de noodzaak om te onderzoeken hoe effectief deze humane instrumenten zijn in het reinigen van de pulpa kanalen van paardentanden. Deze informatie is nodig in het licht van de optimalisatie van endodontische instrumenten en protocols bij het paard.