Dit onderzoek gaat na hoe specifieke koloniale stedelijke ruimtes in Centraal Afrika zich tussen 1885 en 1960 niet alleen hebben ontwikkeld als via bovenaf geplande projecten, maar evenzeer via maatschappelijke processen die zich afspeelden binnen hun vaak ‘kosmopolitische’ samenlevingen.

Vanuit een translokaal perspectief wordt enerzijds op diverse schalen (stad, gebouw, straat, wijk) de fysieke ruimte van de stad bestudeerd. Daarbij wordt afgestapt van het klassieke historiografische kader dat vooral focust op de export van modellen uit het moederland naar de kolonie. Anderzijds worden via sociaal-demografisch onderzoek migratiestromen belicht die bepalend zijn geweest voor de stedelijke cultuur tijdens de koloniale periode, om zo andere stedelijke actoren op het spoor te komen. De focus ligt op twee steden in Congo (DRC), Lubumbashi en Matadi. Naast archiefonderzoek en veldwerk, maakt het onderzoek gebruik van alternatieve vormen van cartografie en mondelinge getuigenissen.

Des pierres qui (nous) parlent

Bekijk het fotoalbum