Nopia - Nocturie & Polyurie

Introductie

Nopia.jpg

Nopia is een geslacht van nachtvlinders uit de familie Geometridae. Ze zien er nogal vlinderachtig uit, maar in de meeste opzichten zijn het typische motten: ze vliegen 's nachts, ze hebben een frenulum om de vleugels met elkaar te verbinden, en de antennes van de mannetjes zijn vaak bevederd.

De naam NOPIA-onderzoeksgroep weerspiegelt dit nachtelijke ontwaken en deze activiteiten, evenals de eerste letters van nachtelijke polyurie en de laatste letters van nycturie.

Nocturie is het meest voorkomende en hinderlijke symptoom van de lagere urinewegen, resulterend in verlies van levenskwaliteit en morbiditeit en mortaliteit.

De NOPIA-groep is opgericht in 2011 en bestudeert lagere urinewegsymptomen (LUTS) doorheen alle levensfases en richt zich vooral op klinisch onderzoek. Ons belangrijkste doel is het verbeteren van de gezondheidszorg en zorg voor patiënten met symptomen van de lagere urinewegen door middel van onderzoek, publicaties, PhD's en het creëren van op bewijs gebaseerde richtlijnen.

Leden van deze onderzoeksgroep

Karel Everaert, François Hervé*, Ann Raes, Johan Vande Walle, Lien Dossche*, An-Sofie Goessaert*, Marie-Astrid Denys*, Kristian Juul Vinter*, Jeff Weiss*, Veerle Decalf*, Tove Holm Larsen, Ann Vanhecke, Jens peter Norgaard, Mirko Petrovic, Herman Depypere, Dirk Vogelaers, An Mariman, Don Bliwise, Wendy Bower, Alan Wein, Paul Abrams, Piet Hoebeke, Erik Van Laecke, Dirk Vande Putte, Dudley Robinson, Salvator Arlandis, Upeksha Alwis*, Kim Pauwaert*, Annick Viaene*, Tine Kold Olesen*, Thomas Monaghan*, Nico De Witte, Jos Schols, Dimitri Beeckman

*Voormalige PhD's van de NOPIA onderzoeksgroep

3 NOPIA Onderzoeksdomeinen: 

1) Nocturie en nachtelijke polyurie

De studie van nachtelijke LUTS en circadiane ritmes van blaas, nieren en slaap. Tot nu toe concentreerden we ons op de blaas en de nieren, maar tegenwoordig bestuderen we de impact van het cardiovasculaire systeem en de slaap op nocturie en nachtelijke polyurie. Omdat ouderen de meest gehinderde groep zijn, richten we ons verder op de diagnose en behandeling ervan.

2) Lifelong LUTS

Nopia lifelong.png

Ons nocturia-onderzoek richtte zich op circadiane ritmes en we realiseerden ons al snel hoe belangrijk overgangsfasen in het leven zijn bij het beïnvloeden van symptomen die verband houden met de blaas, de nieren en de slaap. We realiseerden ons verder hoe transitiefasen onze diagnose en therapeutisch denken beïnvloedden bij patiënten met enuresis of nocturie en we vroegen ons af of dit concept weerspiegeld kan worden in LUTS in het algemeen en OAB in het bijzonder.

Gebaseerd op de eerdere diagnostische, pathofysiologische en therapeutische vooruitgang komt het concept van een levenslange overactieve blaas naar voren, waardoor de discussie wordt geopend over de etiologische en pathologische basis ervan, en de gevolgen van de implementatie ervan in een behandelplan dat effectieve langetermijnbehandelingen in overweging neemt.

3) Sacrale neuromodulatie en de rol van gespecialiseerde verpleegkundigen in functionele urologie

We streven ernaar onze hypothese te onderbouwen dat de evaluatie van bekkenbodemsymptomen op een meer holistische manier de beoordeling van de testfase van sacrale neuromodulatie zou kunnen verbeteren, en daarmee de traditionele benadering van disciplinespecifieke symptoomevaluatie alleen zou kunnen overtreffen. Verder willen we "Integratie van verpleegkundigen in gezondheidszorginstellingen in Vlaanderen (NP-Zorg): verpleegkundigengevoelige uitkomsten voor evaluatie en ontrafelen van implementatieprocessen gericht op sacrale neuromodulatie" bestuderen.

Publicaties

Vragen?