Onderzoeksprojecten
Locomotie
Huidige projecten
- Grounded running: loopstijlaanpassingen en relatie met verlagen van musculoskeletale stress
- Fast walking: aanpassingen in kinematiel, spieractivatie en kinetiek
Gefinaliseerde projecten
- Motorische hertraining op basis van realtime audiofeedback: impactverlagende loopstrategieën doorgronden
- Initiële voet raakpatronen tijdens lopen: relatie met snelheid en impactintensiteit
- Neuromechanica van wandelen met een aangedreven onderbeen exoskelet (Wearable Assistive Lower Leg eXoskeleton, WALL-X)
Topsportspecifieke bewegingsanalyse
Motorische Controle en Leren
- Motorische competentie bij Vlaamse kinderen vanaf 3 jaar
- Planning en controle in kinderen met Developmental Coordination disorder (DCD)
- Het obese brein: de relatie tussen motoriek , neurocognitief functioneren en hersenverbindingen bij kinderen met obesitas
Locomotie
Motorische hertraining op basis van realtime audiofeedback: inzichten in impactverlagende loopstrategieën
dr. Pieter Van den Berghe, dr. Rud Derie, dr. Joren Six, dr. Pieter Fiers, Prof. dr. Marc Leman, Prof. dr. Em. Dirk De Clercq, Prof. dr. Veerle Segers
Relevante publicaties:
- Van den Berghe P, Six J, Gerlo J, Leman M, De Clercq D. Validity and reliability of peak tibial accelerations as real-time measure of impact loading during over-ground rearfoot running at different speeds. 2019;86:238-242. J Biomech. 10.1016/j.jbiomech.2019.01.039.
- Lorenzoni V, Van den Berghe P, Maes P-J, De Bie T, De Clercq D, Leman M. Design and validation of an auditory biofeedback system for modification of running parameters. 2018. J Multimodal User Interfaces. 10.1007/s12193-018-0283-1.
- Van den Berghe P, Gosseries M, Gerlo J, Lenoir M, Leman M, De Clercq D. Change-Point Detection of Peak Tibial Acceleration in Overground Running Retraining. 2020;20(6):1720. Sensors. 10.3390/s20061720
- Van den Berghe P, Lorenzoni V, Derie R, Six J, Gerlo J, Leman M, De Clercq D. (2021). Music-based biofeedback to reduce tibial shock in over-ground running: A proof-of-concept study. Scientific Reports. 10.1038/s41598-021-83538-w
Meer lezen: http://www.nano4sports.eu/projectresultaten-ugent/
Grounded running: loopstijlaanpassingen en relatie met verlagen van musculoskeletale stress
drs. Lennert Van Der Meulen, dr. Senne Bonnaerens, dr. Pieter Fiers, Prof. dr. Em. Dirk De Clercq en Prof. dr. Veerle Segers
In een populatie van trage lopers blijken niet alle lopers te lopen met een vluchtfase (zie figuur). Deze looptechniek (die biomechanisch nog steeds lopen is) wordt grounded running genoemd, en komt typisch voor bij trage loopsnelheden (< 9 km.h-1). Wanneer deze looptechniek aangeleerd wordt, reduceert deze de belasting op de onderste ledematen tot 30%. Als gevolg zou het aanleren van deze looptechniek een ideale strategie kunnen zijn om te implementeren in start-to-run programma’s, met als doel blessures bij (voornamelijk beginnende) lopers te voorkomen.
Fast walking: aanpassingen in kinematiek, spieractivatie en kinetiek
dr. Pieter Fiers, dr. Senne Bonnaerens, Prof. dr. Em. Dirk De Clercq, Prof. dr. Veerle Segers
Wanneer je snel wandelt worden je benen meer belast dan wanneer je aan een normale of trage snelheid wandelt. Deze hogere belasting zorgt ervoor dat je hart sneller slaat waardoor snel wandelen weleens een ideale activiteit zou kunnen zijn om de algemene fitheid en gezondheid te verbeteren. Echter, de hogere belasting gaat ook gepaard met vermoeidheid in de beenspieren zeker wanneer je voor een langere tijd aan het stappen bent. Dit resulteert in een vermoeid en soms zelfs pijnlijk gevoel in de beenspieren. Dit onderzoek gaat na welke spieren het eerst vermoeid worden en hoe het lichaam omgaat met deze vermoeidheid. “Welke aanpassingen gebeuren er in de heup, knie of enkel” en “welke spieren worden minder of meer geactiveerd na vermoeidheid van bepaalde andere spieren” zijn enkele van de vragen die in dit onderzoek getracht beantwoord te worden.
Initiële voet raakpatronen tijdens lopen: relatie met snelheid en impactintensiteit
dr. Bastiaan Breine, dr. Pieter Fiers, Prof. dr. Em. Dirk De Clercq, Prof. dr. Veerle Segers, in samenwerking met Prof. dr. Philippe Malcolm (University of Nebraska - Omaha)
Voor dit onderzoek registreerden we de grondreactiekrachten, de plantaire drukken en de kinematiek van de onderste ledematen bij 60 afstandslopers terwijl zij op een loopweg liepen aan snelheden tussen de 3.2 en 6.2 m.s-1. De verdeling van de IFCPs werd per snelheid bepaald door middel van een aangepaste 'strike index' die gebruik maakt van hoog frequente (500 Hz) plantaire drukmetingen. Naast deze bepaling van de verdeling van de IFCPs werd ook de relatie tussen de loopkinematiek en de impactintensiteit bestudeerd. Dit met een focus op de invloed van IFCP.
Doctoraat Bastiaan Breine met succes verdedigd op 13/11/2015.
Relevante publicaties:
- Breine B., Malcolm P., Segers V., Gerlo J., Derie R., Pataky T., Frederick E., De Clercq D. Magnitude and Spatial Distribution of Impact Intensity Under the Foot Relates to Initial Foot Contact Pattern. J Appl Biomech. 2017 ; 33(6): 431-436.
- Breine B., Malcolm P., Frederick E., De Clercq D. Relationship between Running Speed and Initial Foot Contact Patterns. Med Sci Sports Exerc. 2014; 46(8): 1595-603.
- Breine B., Malcolm P., Frederick E., De Clercq D. Initial foot contact patterns during steady state shod running. Footwear Science. 2013; 5(suppl. 1), p.S81-S82.
- Malcolm P., Breine B., Frederick E., Cheung J., De Clercq D. Correlations between strike index and 5,000 and 10,000 m performance in male runners. Footwear Science. 2013; 5(suppl. 1), p.S100-S101.
Neuromechanica van wandelen met een aangedreven onderbeen exoskelet (Wearable Assistive Lower Leg eXoskeleton, WALL-X)
dr. Pieter Fiers, dr. Samuel Galle, dr. Bihiyga Salhi, Prof. dr. Wim Derave, Prof. dr. Patrick Calders, Prof. dr. Eric Derom, Prof. dr. Em. Dirk De Clercq (PI)
in collaboration with Prof. dr. Philippe Malcolm (University of Nebraska – Omaha)
WALL-X is een niet-mobiel, pneumatisch aangedreven enkel-voet exoskelet dat parallel aan de kuitspieren een kracht uitoefent. Wanneer het krachtprofiel zorgvuldig wordt gekozen, wordt het wandelpatroon ondersteund.
Dit exoskelet was het allereerste exoskelet dat erin slaagde om het energieverbruik van wandelen effectief te doen dalen (ongeveer 6% reductie). Ondertussen slaagden meerdere labo’s hierin. Een optimalisatie van het krachtprofiel reduceerde het energieverbruik bovendien met een bijkomende 6% waardoor WALL-X ook vandaag tot de beste exoskeletten ter wereld behoort.
Naast een vermindering van het energieverbruik toonden we ook aan dat personen die WALL-X aan hebben langer kunnen wandelen en meer gewicht kunnen dragen. Voor zover wij weten is deze studie nog steeds de enige die een relevante toename in geassisteerde maximale prestatie aantoonde.
WALL-X kan echter ook assistentie verlenen in andere populaties dan enkel in gezonde volwassenen. Zo toonden we reeds aan dat WALL-X wandelen kan assisteren bij ouderen en focussen we ons nu op populaties met inspanningsbeperking.
Sleutelpublicaties:
- Galle S., Malcolm P., Collins S., De Clercq D. Reducing the metabolic cost of walking with an ankle exoskeleton: interaction between actuation timing and power. J Neuroeng Rehabil. (2017) 27; 14(1) :35
- Galle S., Derave W., Bossuyt F., Calders P., Malcolm P., De Clercq D. Exoskeleton plantarflexion assistance for elderly. Gait Posture. (2017) 52: 183-188
- Galle S., Malcolm P., Derave W., De Clercq D. Enhancing performance during inclined loaded walking with a powered ankle-foot exoskeleton. Eur J Appl Physiol. (2014) 114 (11): 2341-2351.
- Malcolm P., Derave W., Galle S., De Clercq D. A simple exoskeleton that assists plantarflexion can reduce the metabolic cost of human walking. PLoS One. (2013) 8 (2): e56137
Topsportspecifieke Bewegingsanalyse
In 2007 en 2008 werden een 50-tal wedstrijdsprongen van Tia Hellebaut geanalyseerd in samenspraak met trainer Wim Van de Ven. Deze sportwetenschappelijke omkadering is een waardevol element om tot topprestaties te komen. Hellebaut veroverde olympisch goud in Beijing (2008).
Motorische Controle en Leren
Motorische competentie bij Vlaamse kinderen vanaf 3 jaar
Prof. dr. Matthieu Lenoir, Prof. dr. Frederik Deconinck, Dr. Farid Bardid, Dr. Mireille Mostaert, Dr. Rozilee Wazir Mohd Norjali Wazir
Het is een vaststaand feit dat de huidige generatie kinderen en jongeren op fysiek vlak minder goed scoort dan enkele generaties geleden. Tegelijk is in het voorbije decennium ook een merkelijke achteruitgang van de motorische competentie vastgesteld. Motorische competentie is die eigenschap die ons toelaat onze acties op een efficiënte manier aan te sturen en aan te passen aan de omstandigheden, zowel bij dagdagelijkse vaardigheden als bij sportprestaties. De doelen van dit project is deze seculiere trend te documenteren en de factoren die een rol kunnen spelen in de ontwikkeling van motorische competentie te bestuderen (culturele verschillen, leeftijd, ervaring, geslacht, ouderlijke support, sportieve voorgeschiedenis etc.). Tenslotte word ook de effectiviteit van interventies die streven naar een lange-termijn verbetering van de motorische competentie onderzocht, zoals bijvoorbeeld in het Multimove project.
Representative publicaties:
- Bardid F., Rudd J., Lenoir M., Polman R., & Barnett L. (2015). Cross-cultural comparison of motor competence in children from Australia and Belgium. Frontiers in Psychology, 6, 964, doi 10.3389/fpsyg.2015.00964 (IF 2.560, 23/129, Q1).
- Bardid F., D’hondt E., Descamps S., Depooter G., Verhoeven L., Lenoir M., & Deconinck F. (2013). The effectiveness of a fundamental motor skill intervention in pre-schoolers with motor problems depends on gender but not environmental context. Research in Developmental Disabilities, 34, 15, 4571-4581 (IF 2.735, 1/37 Special Education).
- Fransen J., D’Hondt E., Bourgois J., Vaeyens R., Philippaerts R., & Lenoir M. (2014) Motor competence assessment in children: Convergent and discriminant validity between the KTK and BOT-2 Short Form testing batteries. Research in Developmental Disabilities, 35, 6, 1375-1383 (IF 2.735, 1/37).
Planning en controle in kinderen met Developmental Coordinaton Disorder (DCD)
Prof. dr. Frederik Deconinck, Prof. dr. Matthieu Lenoir
Mensen met Developmental Coordination Disorder (DCD) of coördinatie-ontwikkelingsstoornis (ook wel dyspraxie) ervaren moeilijkheden bij het uitvoeren of aanleren van motorische vaardigheden, zoals schrijven, aankleden of sport, zonder dat hiervoor een gekende medische diagnose is (vb. cerebrale parese of musculaire dystrofie). Als sinds 2002 onderzoeken we in ons labo de link tussen perceptie en actie in deze populatie. Aanvankelijk lag de focus op de kinematica van fundamentele bewegingsvaardigheden (vangen, stappen, springen) en posturale controle. De laatste tijd richten we ons eerder op de rol van planning en controle tijdens fijn-motorische taken. Hiervoor bestuderen we oog-handcoördinatie tijdens reik- en grijptaken, in combinatie met mentale simulatie van beweging (motor imagery), anticipatie (motion prediction) en executieve functies. Hiermee trachten we inzicht te verkrijgen in de onderliggende mechanismen van motorisch leren bij mensen met DCD, om uiteindelijk hun dagelijkse bewegingsmogelijkheden te verbeteren.
Publicaties:
- Deconinck F., van Polanen V., Savelsbergh G., Bennett S. (2011) The relative timing between eye and hand in rapid sequential pointing is affected by time pressure, but not by advance knowledge. Experimental brain research, 213, 99-109.
- Deconinck F., Smorenburg A., Benham A., Feltham M., Ledeb, A., Savelsbergh G. (2015) Reflections upon mirror therapy – a systematic review of the effect of mirror visual feedback on the brain. Neurorehabilitation and neural repair, 29(4): 349-361.
- Deconinck F., Savelsbergh G., De Clercq D., Lenoir M. (2010) Balance problems during obstacle crossing in children with Developmental Coordination Disorder. Gait & Posture, 32, 327-331.
Het obese brein: de relatie tussen motoriek, neurocognitief functioneren en hersenverbindingen bij kinderen met obesitas
Dr. Mireille Augustijn, Prof. dr. Matthieu Lenoir, Prof. dr. Frederik Deconinck, Prof. dr. Karen Caeyenberghs, Prof. dr. Eva D’Hondt
Recente inzichten gebaseerd op studies van ons labo indiceren dat de motorische problemen bij kinderen met obesitas niet volledig kunnen worden verklaard door het zwaardere lichaamsgewicht en een verschil in massaverdeling vergeleken met kinderen met een normaal gewicht. De bewegingsproblemen bij kinderen met obesitas zouden ook kunnen wijzen op andere mogelijke onderliggende mechanismen. Een recent onderzoek van ons labo toonde aan dat kinderen met obesitas ook problemen zouden hebben in het plannen en bijsturen van bewegingen in vergelijking met leeftijdgenoten met een normaal gewicht. Tot op heden werd deze mogelijkheid echter nog niet grondig onderzocht.
Daarom is het eerste doel van dit project om de prevalentie en aard van perceptueel-motorische (dys-) functie te onderzoeken in een groep obese kinderen door het evalueren van prestaties op fundamentele aspecten van perceptueel-motorische controle. Verder zal geavanceerde beeldvorming gebruikt worden om structurele en functionele connectiviteit in kaart te brengen en te linken aan gedragsmaten. Het tweede doel van dit project is om het effect van gewichtsverlies op de gedragsmaten en hersenconnectiviteit te onderzoeken. Tot slot hopen we met onze bevindingen een bijdragen te kunnen leveren tot het verbeteren van preventie en interventie studies voor kinderen met obesitas.
Referenties:
- Augustijn M., Gentie I., Deforche B., Tanghe A., De Bourdeaudhuij I., Lenoir M., & D’Hondt E. (2013). A comparative study of performance in simple and choice reaction time tasks between obese and healthy-weight children. Research in developmental disabilities, 34(9), 2635-2641.
- Gentier I., D’Hondt E., Shultz S., Deforche B., Augustijn M., Hoorne S., Verlaecke K., De Bourdeaudhuij I., Lenoir M. (2013). Fine and gross motor skills differ between healthy-weight and obese children. Research in developmental disabilities, 34(11), 4043-4051.
- Gentier I., D'Hondt E., Augustijn M., Tanghe A., De Bourdeaudhuij I., Deforche B., Lenoir M. (2015). Multidisciplinary residential treatment can improve perceptual‐motor function in obese children. Acta Paediatrica, 104(6), e263-e270.